1. ที่มาของเรื่องท้าวสีทนต์

- ผู้แต่ง
น้อย ผิวผัน
- ต้นฉบับ
ต้นฉบับมาจาก
วัดบ้านแดงหม้อ ต.แดงหม้อ อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี
- แต่งปีไหน พิมพ์ปีไหน
พิมพ์เผยแพร่เป็นอักษรไทยเมื่อ พ.ศ. 2542 ความยาว 84 หน้า
2. วิเคราะห์เนื้อเรื่อง
-
วิเคราะห์ชื่อเรื่อง
จากวรรณกรรมท้องถิ่นเรื่อง
ท้าวศรีทนต์ชื่อเรื่องนั้นได้นำมาจากตัวละครซึ่งเป็นตัวละครเอกนั่นก็คือ ท้าวศรีทนต์เป็นตัวละครเอกของฝ่ายชาย
สีทนต์โดยความหมายจากตัวเรื่อง หมายถึง
ความอดทนมีความสำคัญกับการดำเนินเรื่องเป็นอย่างมาก
-
วิเคราะห์แก่นเรื่อง
ความเพียรความอดทนย่อมทำให้ได้รับความประสบสุข
-
วิเคราะห์โครงเรื่อง
เปิดเรื่อง
เปิดเรื่องมีการดำเนินเรื่องตามลำลับเวลาของเนื้อเรื่อง
เปิดเรื่องจากเล่ากล่าวครอบครัวของตัวเอกของเรื่อง ยกตัวอย่าง
ยังมีนครเป็งจาล มีกษัตริย์ชื่อ ท้าวอาทิตราช
พระโพธิสัตว์ได้จุติในครรภ์พระเทวีของพระองค์ เมื่อประสูติแล้วทรงพระนามว่า
สีทนต์ เมื่อประสูติมามีธนูอาวุธประจำพระองค์พระองค์ติดมาด้วย แสดงถึงความเป็นผู้มีบุญบารมี
การดำเนินเรื่อง
การดำเนินเรื่องยังคงรูปแบบของการเล่าเรื่องผ่านลำดับเวลา
จะเล่าผ่านเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในตัวเรื่อง ยกตัวอย่าง มีนายพรานคนหนึ่งไปล่าสัตว์ที่ป่าหินพานต์
ไปช่วยกิตตินาคราชให้พ้นจากการคุกคามของยักษ์ นายพรานไปพบนางกินรี
ชื่อ มโนราห์ และพี่ของนางรวม 7 คน
มาเล่นน้ำในสระริมเขาไกรลาส นายพรานจึงยืมเอาบ่วงบาศจากพระยานาคที่ตนช่วยชีวิตไว้
แล้วนำนางไปถวายท้าวสีทนต์ ท้าวสีทนต์ยกนางไว้ในตำแหน่งมเหสี
จุดสูงสุด
จุดสูงของเรื่องจะเล่าลำดับเหตุการณ์โดยการเหตุการณ์หนึ่งที่จำต้องจากจรระหว่างท้าวศรีทนต์และนางมโนราห์
ทำให้ต้องเกิดการตามหา และลำดับเหตุการณ์ต่อไปยกตัวอย่าง ต่อมามีโจรมารุกรานนอกเมือง ท้าวสีทนต์จึงลานางมโนราห์ไปปราบโจร
ท้าวอาทิตราชได้ทรงพระสุบินว่า ไส้ได้ไหลออกจากท้องจึงให้หมอโหรมาทายดู หมอโหรทายว่าจะต้องเอาเนื้อนางมโนราห์ เซ่นผีบ้านเมือง
นางมโนราห์จึงทำอุบายขอปีกหางจะรำให้ดู แล้วนางก็บินหนีไปยังเขาไกรลาส ท้าวสีทนต์ไปปราบโจร 3 เดือนก็สำเร็จ กลับมาไม่พบมโนราห์จึงออกตามหา ท้าวสีทนต์ไปตามหานางด้วยความยากลำบาก
ไปพบพระฤาษีที่นางมโนราห์ฝากแหวนไว้ พระฤาษีชี้ทางไปและแนะนำเช่นการกินผลไม้ให้กินตามนก
จะพบเส้นทางยากลำบาก ให้ปราบด้วยมะนาวเสกต่อมาพบยักษ์สูงเจ็ดชั่วลำตาล
ให้ใช้ปืนยิง และข้ามแม่น้ำที่มีงูจงอาง งูเหลือม
งูทำทาน เป็นแม่น้ำที่มีพิษ พ้นจากตรงนั้นจะต้องเกาะหลังนกอินทรีย์ไปจนกว่านกอินทรีย์จะพาบินไปถึงป่า หิมพานต์ของนางมโนราห์
ปิดเรื่อง
ปิดเรื่อง
การปิดเรื่องจะปิดเรื่องในรูปแบบสุขนาฏกรรม
เป็นการปิดเรื่องอย่างมีความสุข หลังจากที่ฟันฝ่าอุปสรรค ตัวละครก็ได้รับความสำเร็จในสิ่งที่หวังเอาไว้ยกตัวอย่าง ในที่สุดท้าวสีทนต์ก็ได้พบกับนางมโนราห์สมดังปราถนา และ พระสุธนก็ชี้นางมโนห์ราได้ถูก
ท้าวทุมราชจึงยอมรับด้วยความยินดีพร้อมจัดงานอภิเษกพระสุธนกับนางมโนห์ราอย่างยิ่งใหญ่
ต่อมาไม่นาน พระสุธนก็ขอลาท้าวทุมราชพานางมโนห์รากลับไปเมืองปัญจา ท้าวอาทิตย
และพระนางจันทราดีพระทัยเป็นอย่างยิ่ง
จึงจัดงานเฉลิมฉลองการกลับมาของทั้งสองท่ามกลางความปลื้มปิติยินดีของชาวเมือง
ทั้งครองรักกันอย่างมีความสุข.
-
วิเคราะห์ตัวละคร
ท้าวศรีทนต์
เพศชาย ชาติ เกิดมาเป็น มนุษย์ ฐานะ เกิดเป็นลูกกษัตริย์มียศเป็นพระโอรส ร่ำรวยลักษณะ จุดเด่นมีหน้าตารูปงาม หล่อเหลา งดงามเกินกว่าผู้ใด
และเกิดมามีธนูติดตัวมาด้วย
มโนราห์
เพศหญิง
ชาติ เกิดมาเป็น กินรี
ฐานะ เกิดเป็นกินรีนางมโนราห์เป็นธิดาองค์เล็กของท้างทุมราชผู้เป็นพระยากินนร
นางมีพระพี่นางอีกหกองค์ล้วนมีหน้าตาเหมือน ๆ กัน
ลักษณะ จุดเด่นมีหน้าตารูปโฉมงดงาม รูปสวยยิ่งกว่านางมนุษย์ รูปร่างหน้าตาของพวกเขาเหมือน มนุษย์แต่มีปีกและหางที่ถอดออกได้
เมื่อใส่ปีกใส่หางแล้วกินนรก็สามารถบินไปยังที่ต่าง ๆ ได้
พรานบุญณฑริก
พรานบุญต้องการจับตัวนางกินรีเพราะเห็นว่านางงดงามคู่ควรแก่พระสุธน
โอรสแห่งเมืองปัญจาลนคร พรานบุญจึงไปยืมบ่วงนาคบาศจากท้าวชมพูจิต พญานาคราช
ซึ่งได้ให้ยืมบ่วงนาคบาช
เพราะพรานบุญเคยช่วยชีวิตเอาไว้และเห็นว่าพระสุธนกับนางมโนราห์เป็นเนื้อคู่กัน
พรานบุญได้จับนางมโนราห์ไปถวายแค่พระสุธน
ท้าวอาทิตยวงษ์
ท้าวอาทิตยวงษ์เป็นกษัตริย์ครองนครอุดรปัญจา เป็นพระบิดาของพระสุธน
ปุโรหิต
ปุโรหิตแห่งนครอุดรปัญจาเป็นตัวละครที่มีลักษณะเด่นอีกตัวหนึ่ง
กล่าวคือ เป็นตัวละครผ่ายปรปักษ์ที่เพิ่มสีสันให้กับเรื่องได้เป็นอย่างดี
ซึ่งลักษณะของปุโรหิตนั้นมีใจริษยา กล่าวมุสา
ท้าวทุมวงษ์
ท้าวทุมวงษ์เป็นบิดาของนางมโนราห์
ในเรื่องจะเห็นถึงความรักที่พ่อมีต่อลูกได้จากตัวละคร
- ภาษาในการแต่งฉันทลักษณ์
วรรณกรรมนิทานอีสานเรื่องท้าวศรีทนต์
ลักษณะการประพันธ์เป็นการประพันธ์แบบโครงสาร ซึ่งบางครั้งจะเรียกว่ากลอนลำ
ซึ่งเป็นคำโคลงโบราณ นิยมประพันธ์วรรณกรรมที่ใช้อ่านโดยทั่วไป โดยภาษาที่ใช้ในการแต่งจะดำเนินด้วย ฉันท์ และโคลง
แต่ฉบับที่ผู้แต่งนำมาแปลจะแปลในภาษาถิ่นคือภาษาอีสาน
- ภาษาลาวไหน
ลาว-อุบล
- ฉาก
สระโบกขรณี
นางกินรีและพี่ๆ มาเล่นน้ำที่สระโบกขรณีโดยถอดปีกถอดหางทิ้งไว้
พรานบุญจับได้ตัวนางมโนห์รามาจึงได้นำตัวนางไปถวายพระสุธน
ตำหนักพระสุธน
พระสุธนรับนางมโนห์ราเป็นชายาและครองรักกันอย่างเป็นสุข จนวันหนึ่งข้าศึกยกทัพมาประชิดเขตแคว้น
พระบิดาจึงให้พระสุธนยกทัพไปปราบ พระสุธนจึงต้องจากนางมโนห์ราไปด้วยความอาลัยรัก
ลานบูชายัญ
ท้าวอาทิตยวงศ์ สั่งการให้ทำพิธีบูชายัญ
นางมโนห์ราจึงออกอุบายว่าขอรำให้ดูก่อนตาย โดยขอปีกและหางมาใส่
เมื่อได้ปีกและหางนางก็บินกลับเมืองไกรลาส
ท้องพระโรงเมืองไกรลาส
เมื่อไปถึงเมืองไกรลาสและได้เข้าเฝ้าท้าวทุมราชจึงเล่าเรื่องให้ฟัง
ก็ได้รับความเห็นใจ
ท้าวทุมราชบอกว่าถ้าพระสุธนรักเมียจริงก็ต้องจำเมียได้และให้ลูกสาวทั้งเจ็ดออกมายืนเรียงกัน
พร้อมบอกว่าถ้าเลือกถูกจะแต่งงานให้ แต่พระสุธนเลือกไม่ถูกเพราะทุกนางมีหน้าตาท่าทางเหมือนกันหมด
จึงตั้งจิตอธิษฐาน พลันเห็นแหวนที่นิ้วก้อยของนางมโนห์ราที่เคยให้ไว้ก็จำได้
จึงพานางมโนห์ราไปเข้าเฝ้าท้าวทุมราชด้วยความยินดีของทุกฝ่าย
3. ความโดดเด่นของวรรณกรรม
- ใช้ภาษาถิ่นและตัวอักษรท้องถิ่น
ตัวอักษรที่ใช้บันทึกในแต่ละภาคมีความแตกต่างกันและมีประวัติเก่าแก่เช่นเดียวกับอักษรที่เราใช้อยู่ในปัจจุบัน
- ใช้รูปแบบคำประพันธ์ท้องถิ่น
ส่วนใหญ่เป็นร้อยกรองมีลีลาสอดคล้องกับสำเนียงภาษาท้องถิ่นและเอื้อต่อการออกเสียงเป็นทำนองที่ดัดแปลงมาจากต้นฉบับจากการใช้โคลงและฉันท์ในการประพันธ์
4. การนำไปประยุกต์ใช้ในปัจจุบัน
เรื่องท้าวสีทนต์
ในปัจจุบันนำมาใช้ในสื่อ ประเภทละครทีวี ไม่ว่าจะเป็นช่อง 3 หรือช่อง 7 เพราะได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย
ลำกลอนประยุกต์ พระสุธน-มโนราห์ ลำโดย
ทองแปน พันบุปผา สายยล จิตรธรรม
พระสุธนมโนราห์ ฉบับการ์ตูน
สรุปข้อที่ 1-4 เป็นอินโฟกราฟฟิค (ท้าวศรีทนต์)
5. สร้างสรรค์ให้เป็นสื่อประกอบการเรียนการสอน
จะทำสมุดบันไดงูและเขาวงกต
(ให้นักเรียนใช้เล่นเป็นเกมผ่อนคลายยามว่างและรู้จักเนื้อหาและอุปสรรคในการตามหานางมโนราห์
)
อ้างอิง
ผู้แต่ง
|
|
ชื่อเรื่อง
|
นิทานท้าวศรีทนต์
[จุลสาร] / น้อย ผิวผัน
|
พิมพลักษณ์
|
ขอนแก่น
: คลังนานาธรรม,
[2542]
|
เลขเรียก
|
PPS
1211
|
รูปเล่ม
|
84 หน้า ; 21 ซม.
|
หมายเหตุ
|
Summary: นิทานท้าวศรีทนต์เป็นนิทานที่แต่งเป็นคำกลอนโบราณอีสาน
โดยน้อย ผิวผัน เป็นผู้รวบรวมเอาไว้ มีการพิมพ์หลายครั้งแล้ว
และมีผู้นิยมมากเพราะเป็นเรื่องที่สนุกสนาน ทำให้ผู้อ่านและผู้ฟังเพลิดเพลิน
เป็นคำกลอนที่ดีงามที่บุคคลควรประพฤติตาม ผู้แต่งได้แต่งตามนิทานไทยเรื่องพระสุธน
ของกรมวิชาการและแต่งตามตำราใบลานของภาคอีสานอีกด้วย
เป็นนิทานที่สอนให้ประพฤติตนเป็นคนดีมีศีลธรรม
|
หัวเรื่อง
|
|
หัวเรื่อง
|
อิศรานุภาพ, พระยา. (๒๕๑๖).
พระสุธนคำฉันท์. กรุงเทพ:ศึกษาภัณฑ์พาณิชย์.





ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น